2. Zanshin i me tsuke (uważność, skupienie, kontrola otoczenia i kontakt wzrokowy z uke).
Skupienie wzroku i ukierunkowanie uwagi na uke z uwzględnieniem postrzegania całego otoczenia.
Tori i uke powinni być połączeni „niewidzialną nitką” podczas wykonywania całych sekwencji technik, nie tylko przez fragment konkretnej techniki.
3. Płynność, dynamika, elegancja. Wszystkie techniki, z uwzględnieniem poprzednich zasad, można prezentować w wersjach wolnych, prezentując panowanie nad ich geometrią, kluczowymi punktami i przestrzenią, w której się poruszamy, a także w wersjach dynamicznych, szybkich, pozwalających na czucie wypracowanego rytmu i tempa w krótkich wyładowaniach energii. Ruchy są więc przestrzenne i pełne, ale nie brak tutaj krótkich, pewnych zakończeń. Każda z wykonywanych technik powinna wyglądać pewnie i elegancko. Nawet w szybkim i mocnym ruchu, sylwetkę tori powinny cechować spokój i elegancja.
Prawidłowe opanowanie podstaw kroków, tai sabaki, zanshin, me tsuke i oddechu w trakcie techniki pozwala na wypracowanie takiego stanu.
4. Strategia i planowanie treningu oraz egzaminu, oddech, bezpieczeństwo.
We wszystkich wykonywanych technikach powinny występować wymienione tu czynniki, które są niezbędne, aby ćwiczyć długo, efektywnie i rozwojowo, a także zgodnie z zasadami aikido.
Dobrym przykładem będzie tutaj taninzu gake jyu waza, zwane też ryokata dori randori (egzamin 2 dan i wyżej).
Copyright © 2024 Warszawski Klub Aikido Aikikai Paweł Zdunowski, wszystkie prawa zastrzeżone.